Ο Χουντίνι δεν θα πεθάνει (διήγημα)

Ο Karl-Heinz είναι ο γοητευτικός μεγαλύτερος αδελφός μου. Είναι δεκατριών ετών και πηγαίνει στο γυμνάσιο. Όλοι τον βρίσκουν σπουδαίο, όχι εγώ.

Δεν μπορεί να κάνει μαγικά όπως η θεία Χίλντεγκαρντ. Αλλά τους κοροϊδεύει όλους με αποτέλεσμα να ουρλιάζουν και να φοβούνται μήπως κόψει τη γλώσσα του ή κόψει το στομάχι του. Όταν τελειώνει η παράστασή του και δεν έχει πιτσιλιστεί αίμα και όλοι έχουν χειροκροτήσει, ο μπαμπάς χαϊδεύει το κεφάλι του και κοιτάζει γύρω από τον κύκλο λέγοντας: "Δεν είναι πανέμορφο αυτό το αγόρι;"

Ο Karl- Heinz κάνει μαγικά με ξυραφάκια όταν οι συνάδελφοι επισκέπτονται τον μπαμπά μου. Το κόλπο είναι το εξής: Ανοίγει ένα πακέτο με καινούργιες λεπίδες. Όλοι μπορούν να δουν ότι είναι κοφτερές. Μπορείς να κόψεις ακόμα και χαρτόνι με αυτές. Μετά καταπίνει τις λεπίδες. Δαγκώνει μια κλωστή από μια μπομπίνα νήματος. Μετά την καταπίνει. Στη συνέχεια πίνει ένα ποτήρι γάλα με μια φορά. Οι λεπίδες του ξυραφιού είναι όλες προσκολλημένες στην κλωστή, την οποία βγάζει. Δείχνει τη γλώσσα του για να δουν όλοι ότι δεν υπάρχουν κοψίματα και ότι δεν αιμορραγεί τίποτα.

Ο αδελφός μου ήταν ο μόνος που μου μίλησε για το κόλπο με τις λεπίδες του ξυραφιού. Αλλά δεν μπορώ να πω σε κανέναν ότι δεν καταπίνει τις κοφτερές λεπίδες. Παίρνει στο στόμα του τις αμβλείες, οι οποίες επίσης είναι περασμένες με σπείρωμα και συνδεδεμένες με το καρούλι του νήματος. Αυτό είναι κοίλο στη μέση και οι λεπίδες με την κλωστή μπαίνουν μέσα σε αυτό. Δεν καταπίνει τις αιχμηρές λεπίδες, αλλά φτύνει τα πάντα στο γάλα. Έτσι λειτουργεί το κόλπο.

Δεν ξέρω αν το κόλπο ενδιαφέρει τους επισκέπτες τόσο πολύ όσο προσποιούνται. Οι επισκέπτες χτυπούν τον αδελφό μου στην πλάτη και του λένε ότι είναι ένας δεύτερος Χουντίνι. Πρέπει να τον κολακεύουν γιατί ο πατέρας μου είναι το αφεντικό τους. Το πρόσωπο του πατέρα μου χαλαρώνει σε ένα πλατύ χαμόγελο όταν λες κάτι τέτοιο καλό για τον Karl-Heinz.

Τον περασμένο μήνα πήγαμε στον κινηματογράφο με όλη την οικογένεια. Έπαιζε μια παλιά ταινία. Το όνομά της ήταν "Χουντίνι, ο βασιλιάς της ποικιλίας". Ονειρευόμουν την ταινία μετά από αυτό. Ήταν τόσο ανατριχιαστικό το πώς ο διάσημος καλλιτέχνης των αποδράσεων κρεμούσε το κεφάλι του αλυσοδεμένο στη δεξαμενή με το νερό. Δεν μπορούσε να απελευθερωθεί γιατί του είχε σκάσει η σκωληκοειδής απόφυση. Η πυροσβεστική έσπασε το τζάμι του ενυδρείου. Αλλά από τότε δεν μπορούσε πλέον να επιβιώσει από το αδύνατο. Ο διαβόητος δραπέτης έχασε τις αισθήσεις του και αργότερα πέθανε.

Η θεία μου Hildegard δεν μπορεί να κάνει κόλπα όπως ο Karl-Heinz. Αλλά είναι μαγική μάγισσα και ξέρει πώς να κάνει μάγια. Είναι πωλήτρια σε ένα κατάστημα παιχνιδιών στη γωνία. Όταν βλέπει τις φωτογραφίες μας, κλείνει τα μάτια της και δημιουργεί ανατριχιαστικές μαγικές ιστορίες. Δεν είναι τόσο τρομακτικές όσο το κόλπο με το ξυραφάκι. Μοιάζουν περισσότερο με παραμύθια όπου όλα έχουν αίσιο τέλος.

Πριν από ένα μήνα βρήκα τη φωτογραφία μου με το δαγκωμένο μήλο στο κουτί με τα πούρα μου. Μαζί με τις φωτογραφίες του χρυσού μου χάμστερ, του Φίφι. Η θεία Χίλντεγκαρντ κοίταξε τη φωτογραφία για πολλή ώρα. Μετά την χάιδεψε με τον δείκτη της και είπε ότι μπορούσε να κάνει ένα ξόρκι με ένα μαγικό μήλο. Λέει ότι τα κακά ξόρκια χρησιμοποιούνται μόνο κατά των κακών πνευμάτων, των επιδημιών ή της κακοτυχίας στο δρόμο.

Έκοψε το μήλο στα δύο. Μετά πήρε φρέσκια μέντα από τον κήπο. Έτριψε και τα δύο μισά μήλα σε αυτό. Μετά από αυτό, έπρεπε να πω δυνατά τι ήθελα να διώξω. Αναρωτιόμουν τι ήταν το πιο σημαντικό. Της είπα ότι επιθυμούσα η Φίφη να μην ανεβαίνει πια στις κουρτίνες. Σκαρφαλώνει τόσο γρήγορα. Αν δεν το προσέξατε, έχει ξεκινήσει την περιπέτειά του. Λίγα λεπτά αργότερα, το χάμστερ μου πέφτει στο πάτωμα από την κορυφή της κουρτίνας. Μια μέρα μπορεί να του κάνει κακό. Δεν θέλω επίσης ο Karl-Heinz να μπερδέψει τις λεπίδες του ξυραφιού και να καταπιεί τις κοφτερές. Αυτό ήταν το δεύτερο ξόρκι μου. Το τρίτο πράγμα που ήθελα ήταν να σταματήσω να ονειρεύομαι τον Χουντίνι τη νύχτα.

Προτιμώ να ονειρεύομαι το κόκκινο τηλεκατευθυνόμενο αυτοκίνητο. Είναι ένα παλιό Borgward Isabella. Πριν από ένα μήνα, το αυτοκινητάκι ήταν στη βιτρίνα του μαγαζιού της θείας Χίλντεγκαρντ. Τώρα έχει εξαφανιστεί. Ήθελα τόσο πολύ το Borgward για τα γενέθλιά μου. Αφού τελείωσα τα ξόρκια μου, η θεία μου χάραξε ένα σπίρτο και στις δύο άκρες σε ένα μικρό σουβλάκι. Με αυτό, ένωσε ξανά τα μισά μήλα. Μετά τύλιξε μια πράσινη κορδέλα γύρω από το μήλο. Έπρεπε να θάψω το φρούτο σε ένα μέρος που μόνο εγώ ήξερα. Το ξόρκι δεν επιδρά μέχρι το μαγικό μήλο να σαπίσει.

Το ξόρκι λειτουργεί καλά. Δεν ονειρεύομαι πια τον Χουντίνι. Η Φίφι εξακολουθεί να σκαρφαλώνει στις κουρτίνες, αλλά τώρα νιώθω καλά όταν συμβαίνει αυτό. Ο Karl-Heinz δεν καταπίνει τα κοφτερά ξυραφάκια, αλλά τα φτύνει όλα στο γάλα, όπως πρέπει.

Σήμερα είναι τα όγδοα γενέθλιά μου. Στο τραπέζι με τα δώρα μου βρίσκεται η κόκκινη Borgward Isabella με τηλεχειριστήριο. Κανείς άλλος στην τάξη δεν το έχει, γιατί τα Borgwards δεν υπάρχουν πια. Ο Karl-Heinz ανατινάζεται σαν τον Ναπολέοντα. Λέει ότι είναι χαζό να θάβεις μήλα. Καλύτερα να τα φας. Δεν νομίζω ότι είναι καθόλου ηλίθιο. Γιατί τώρα ξέρω ότι μπορείς να κάνεις μαγικά χωρίς κόλπα και μαλακίες. Αλλά μόνο αν είσαι μαγική μάγισσα...

Εκτύπωση          Απόρρητο δεδομένων          Εικόνες: pixabay.com