Verschuiving (kort verhaal)

Terwijl ze haar handen waste, wees de grote klok boven de zware witte deur naast de wastafel half vijf aan. Het eerste licht van de dageraad viel door het halfopen raam aan de andere kant van de kamer. Het nam de harde felle straal over van het felle licht van de neonbuizen in de traliedozen onder het hoge plafond. Niets sierde deze kamer, die tot aan het plafond betegeld was met heldere tegels.

Elke hoek flitste schoon en steriel, geen voorwerp zonder vaste plaats en rationele functie.

Vanavond had Rebekka weer eens geworsteld met de kille functionaliteit en perfectie van deze kamer. Ze was nog steeds bang voor nachten als deze. Ze hadden alle vier de bedden bezet. Elke vrouw die beviel had problemen met deze oude verloskamer, die geen privacy bood, behalve de privacy van de Spaanse muren tussen de bedden. Maar ze kenden haar om haar professionalisme. Op zulke nachten toonde ze zich ook door haar volle aandacht aan ieder individu te schenken en hen te motiveren om zich alleen op zichzelf te concentreren.

Eentje wachtte nog. Ze was er gisteravond en was de hele nacht gebleven - tot de anderen klaar waren. Ontelbare weeën waren gekomen en gegaan. Maar haar baarmoederhals wilde en wilde niet open.

De vroedvrouw droogde haar handen. Het koude water dat net over haar onderarmen liep, had haar vermoeidheid verdreven. Rebekka keek in de spiegel en verwijderde tevergeefs een weerbarstige haarlok van haar voorhoofd. Over anderhalf uur zou een collega komen om hen af te lossen. Ze naderde de moeder, die op een dikke groene bol voor het bed zat, steunde met haar handen op haar rug, omcirkelde haar bekken en keek uit het raam.

De jonge vrouw draaide zich om. "Nu is ze klaar," dacht Rebekka. Ze keek toe hoe ze haar handen van haar rug haalde en ze op haar dikke, ronde buik legde, alsof ze deze boodschap aan het kleine ongeboren wezen wilde overbrengen. Een nieuwe wee schudde de vrouw door elkaar. Ze ademde diep in haar buik zoals ze had geleerd en probeerde door de weeën heen naar de vroedvrouw te glimlachen. Het was maar een krampachtige poging. Nu brokkelde haar perfecte zelfbeheersing af, waarmee ze de hele nacht de touwtjes in handen had gehad.

"Ontspan," zei de vroedvrouw met zachte stem, "ontspan. Lach niet. Ontspan je. Alle gezichtsspieren ontspannen. Laat de onderkaak vallen. Kijk als een stom schaap." De vrouw moest lachen. De weeën waren gezakt. Maar de volgende volgde - met dezelfde intensiteit. Rebecca stapte achter de vrouw en legde haar handen in haar kruis. Ze zette de druk en de warmte tegen de pijn. Tussen de benen van de barende vrouw stroomde een warme guts naar buiten. Haar vliezen braken. De weeën werden nog wilder en kwamen met steeds kortere tussenpozen. De vroedvrouw hielp haar op het bed, legde een dik kussen in haar rug en trok een paal waar ze zich in kon ophangen.

Ze wist dat de barende vrouw pijn had en duidelijke instructies nodig had. Daarom maakte Rebekka's stem plaats voor alle zachtmoedigheid. Ze gaf de bevelen met vastberadenheid en kracht. "Hijgen!" "Gewoon ademen!" "Niet persen, nog niet persen!" "Ademen !" Met toenemende kracht kwamen de weeën. De vrouw wilde schreeuwen, maar ze kneep haar mond dicht. "Schreeuw, schreeuw zo hard als je wilt," riep de vroedvrouw haar toe. Zodra ze dat zei, sprong er een lang, krijsend "Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa" uit de mond van de moeder. Deze wee leek oneindig te zijn en dreigde haar te verscheuren. Geen lucht meer, geen adem meer, alleen nog weeën, stekende, trekkende, barstende pijn overal. Het verstomde. Rebecca haalde ook adem. "Geweldig! Goed doorstaan! Nu is je hoofd ver genoeg naar beneden. Ik kan het haar al zien. De volgende wee, gaf ze nieuwe instructies. En nu gebeurde alles. Er volgden nog twee uitdrijvende perspijnen, en weldra klonk de eerste gil. Even later sprong de wijzer van de klok op het zesde uur. De vroedvrouw gaf de kauwende pasgeborene aan de moederborst, keek toe hoe ze na een snelle zoektocht de warme melk uit haar stevige borsten gorgelde - en nam afscheid. Het is ons gelukt!

Impressum       Privacy     Afbeeldingen: www.pixabay.com